W obecnym cyfrowym świecie dotarcie do globalnej publiczności jest niezbędne. Tłumaczenia przełamują bariery językowe i sprawiają, że użytkownicy czują się jak w domu. Zarządzanie tłumaczeniami nie jest jednak łatwe. Nie chodzi tylko o zamianę słów; chodzi o nadanie sensu kulturowego i technicznego. Jak projekty mogą poradzić sobie z tym wyzwaniem? Ten artykuł obejmuje techniczne aspekty tłumaczenia interfejsu.
Dla programistów i project managerów te informacje mogą być nieocenione. Pozwalają na dobre zrozumienie wyzwań związanych z tworzeniem aplikacji, gdzie niezbędne jest wprowadzenie mechanizmu translacji.
Jeśli chodzi o tłumaczenie interfejsu, preferowanym podejściem przez SKM Group jest obsługa funkcjonalnośći po stronie front-endu.
Jeśli pracujesz z frameworkiem Angular, pomocna może okazać się biblioteka o nazwie ngx-translate. Jak działa? Tworzony jset oddzielny plik JSON dla każdego języka, zawierający wszystkie tłumaczenia potrzebne dla elementów interfejsu. Taka separacja zapewnia przejrzystość i łatwość utrzymaniu aplikacji. W kodzie źródłowym należy używaćunikalnej etykiety dla każdego tłumaczenia. Gdy użytkownik ładuje stronę, etykiety te są zastępowane tłumaczeniami pochodzącymi z pliku JSON. W rezultacie, niezależnie od wybranego języka, witryna może poprawnie wyświetlać całą zawartość.
Panel dodawania i edycji tłumaczeń
Front-end płynnie współpracuje z API, ułatwiając dodawanie i modyfikowanie tłumaczeń. Każde tłumaczenie ma przypisaną odrębną etykietę, podobnie jak w przypadku tłumaczeń statycznych.
Baza danych
Dobrze zaprojektowana struktura bazy danych ma kluczowe znaczenie dla sprawnego zarządzania tłumaczeniami.
Backend wprowadza tłumaczenia do określonej struktury bazy danych, umożliwiając ich bezproblemowe wyszukiwanie.
W przypadku prostego rozwiązania, w relacyjnej bazie danych można użyć tabeli z 4 podstawowymi kolumnami:
Wczytywanie tłumaczeń przez frontend
W momencie uruchamiania projektu front-end pobiera tłumaczenia z dedykowanego punktu końcowego API. W przypadku projektów opartych na Angularze preferowanym rozwiązaniem jest wtyczka ngx-translate. W zależności od wybranego podejścia, tłumaczenia w formacie JSON są pobierane z plików statycznych lub dostarczane za pośrednictwem interfejsu API z bazy danych.
W przypadku problemów z aplikacją lub stroną internetową, backend powinien działać jako komunikator, przekazując kody błędów i dodatkowe informacje. Podczas tworzenia aplikacji należy skupić się wyłącznie na przekazywaniu kodów błędów i dodatkowych metadanych, najlepiej zgodnie ze standardami.
Kody błędów powinny zostać przekształcone w objaśnienia specyficzne dla danego języka. Wiąże się to z mapowaniem kodów błędów na pasujące etykiety tłumaczeń lub nawet wykorzystaniem kodów jako samych etykiet.
Jeśli oprócz tłumaczeń treści, potrzebujemy również tłumaczeń interfejsu to trzeba zaimplementowac komponenty omowione w poprzednich sekcjach. Widok edycji/dodawania treści w aplikacji (np. nowy produkt z opisem) musi mieć dodatkowe komponenty (np. osobne pole tekstowe dla każdego języka), aby umożliwić zdefiniowane tłumaczenia tej treści.
Gdy aplikacja żąda treści z serwera, musi określić żądany język. Ten kod języka może być wysłany na przykład jako część route lub w headerze żądania HTTP.
Ponownie, w przypadku podstawowego podejścia, w relacyjnej bazie danych można użyć tabeli z 5 podstawowymi kolumnami:
Zapewnienie udanej wielojęzyczności obejmuje techniki frontendowe, integrację API, dobrze zaprojektowanej bazy danych oraz przejrzyste przekazywanie informacji o błędach. Wdrażając te strategie, projekty mogą wyróżniać się w każdym języku, zapewniając użytkownikom przyjazne doświadczenie. W SKM Group podejście to jest skrupulatnie realizowane w celu zapewnienia jak najlepszych efektów.
Lokalizacja interfejsu polega na tłumaczeniu i dostosowywaniu strony internetowej lub aplikacji do różnych języków i kultur. Dzięki temu użytkownicy czują się komfortowo i rozumieją treść, co poprawia komfort użytkowania i zwiększa zasięg globalnej publiczności.
Tłumaczenia statyczne są zazwyczaj zarządzane na poziomie front-endu. W przypadku projektów Angular popularna jest biblioteka ngx-translate. Każdy język ma oddzielny plik JSON z tłumaczeniami. Etykiety w kodzie są zastępowane odpowiednimi tłumaczeniami w czasie wykonywania, co zapewnia spójny wygląd w różnych językach.
Systemy zaplecza dostarczają kody błędów i metadane, które front-end mapuje na komunikaty w poszczególnych językach. W przypadku tłumaczeń treści (np. opisów produktów) każdy język może mieć dedykowane pole lub tabelę w bazie danych, co pozwala aplikacjom na wyświetlanie treści w żądanym języku za pośrednictwem parametrów trasy lub nagłówków HTTP.
Mateusz jest doświadczonym profesjonalistą w zarządzaniu projektami i tworzeniu oprogramowania. Obecnie pełni funkcję CEO w SKM Group, gdzie nadzoruje projekty, zapewniając ich pomyślną realizację. Ponadto odgrywa istotną rolę w kształtowaniu strategii firmy, napędzaniu rozwoju nowych rozwiązań oraz kierowaniu rozwojem biznesu i zarządzaniu kluczowymi klientami.
Komentarze
Localization can make or break user experience. How do you handle multilingual testing?